Voor de laatste (but certainly not the least!) reeks van ‘Vrijwilliger in de kijker’ interview, hebben we de genoegen om een Oostendenaar met een groot hart te interviewen.
Patrick Legein woont in Oostende en werkt voltijds in Gent. In het weekend zet hij zich in voor talrijke vrijwilligerswerk vooral voor de vluchtelingen. Lees hier het inspirerend stuk over hoe en waarom hij betrokken is met de verschillende acties, wat hij van de vluchtelingenkwestie denkt en wat na 22-03-2016? Hoe gaan we verder? Hoe ziet de constructieve oplossing eruit door zijn ogen?
******************************************
1.In welke activiteiten of acties met betrekking tot diversiteit ben je betrokken?
Ik werk al jaren voor vzw Jong, één van de grootste en meest diverse Jeugdwelzijnsorganisaties van Gent. Het is ook één van de meest diverse werkplekken die je je kunt inbeelden. Sinds september 2015 ben ik gebiedscoördinator in de Brugse Poort. vzw JONG organiseert dagelijks activiteiten voor diverse groepen kinderen en jongeren in hun vrije tijd.
Op weekbasis bereiken we ongeveer 4000 kinderen en jongeren met allerlei achtergronden uit Gent. Vzw JONG is meer dan een jongerenorganisatie, we komen namelijk op voor de belangen van alle kinderen en jongeren zodat ze op alle terreinen in de samenleving kunnen meetellen. Doordat we in vrijwel alle grote wijken van Gent werken, bereiken wij kinderen en jongeren die door andere organisaties niet of nauwelijks worden bereikt. Het jeugdwelzijnswerk heeft telkens bijzondere aandacht voor de meest kwetsbare kinderen en jongeren. De kinderen, jongeren en ouders die wij bereiken komen uit de superdiverse wijken.
Ik ben daarnaast bestuurder van vzw Humain. Humain vzw heeft tot doel het strijden voor (basis)mensenrechten, humanitaire bijstand voor mensen in nood, gelijke kansen en het algemeen welzijn van (kansarme) minderheidsgroepen of individuen te bevorderen.
Samen met Sofie D’Hulster (vzw HUMAIN, UNIA Regio Gent) schrijf ik geregeld opiniestukken voor Kif Kif. Kif Kif is een interculturele beweging die strijdt voor gelijkheid en tegen racisme. Kif Kif bouwt mee aan een solidaire, democratische en interculturele samenleving.
vzw HUMAIN is tevens actief in het platform Gastvrij Gent. Gastvrij Gent wil zo veel mogelijk Gentse burgers mobiliseren die expliciet kiezen voor een solidaire, gastvrije en humane opvang en integratie van (oorlogs)vluchtelingen.
- Waarom doe je het allemaal, wat motiveert je?
Mijn motivatie is het blijvend geloof in een samenleving waarin iedereen op gelijke manier wordt behandeld en dat ongeacht religie, levensbeschouwing, gender, nationaliteit, seksuele geaardheid, leeftijd, huidskleur…
Het gelijkheidsbeginsel is voor mij een algemeen basisprincipe. Je moet mensen zien als mensen in al hun facetten: als vrouw of man, van diverse nationaliteiten, groot of klein, broer of zus van, elk met een eigen levensverhaal en competenties. Ik tracht in alles wat ik doe, mensen op die manier te zien.
Als daar nog eens bovenop komt dat mensen moeten (over)leven in zeer precaire en erbarmelijke levensomstandigheden dan is mijn standpunt duidelijk: ze moeten geholpen worden. Het is bovendien één van de grondrechten van de mens, dus als we zien dat mensen aan hun lot worden overgelaten, dan schieten we met vzw HUMAIN in actie. De kracht zit hem in het feit dat burgers in actie komen op momenten dat de overheid het laat afweten.
Mijn motivatie komt dus ook uit het feit dat ik geloof in de kracht van burgerinitiatieven. De afgelopen maanden in Duinkerke waren daar het ultieme voorbeeld van. Sommige weekends gingen we met bijna 100 vrijwilligers naar de mensen om hulp te bieden.
Zoals eerder aangehaald werk ik al jaren in het jeugdwelzijnswerk in Gent. De 19de eeuwse gordelbuurten zijn sociaal-economisch arme buurten met een mix van oude migranten, nieuwe migranten en Belgen.
Dagelijks horen we verhalen van jongeren die geconfronteerd worden met sociale uitsluiting, racisme en discriminatie omwille van etniciteit. De kijk die veel mensen hebben op deze jongeren is gebaseerd op vooroordelen en stereotypen. Ook dat houdt me bezig. Hoe we vooroordelen kunnen ontkrachten, en ruimer hoe we sociale uitsluiting kunnen ombuigen.
Ik geloof sterk in het brengen van positieve verhalen van jongeren waarmee je aantoont dat deze jongeren wel een groot maatschappelijk engagement aangaan, dat zij niet ‘anders’ zijn dan anderen, maar dat iedereen ‘anders’ is. Zolang ik niet voel dat we die boodschap maatschappelijk uitdragen, zal ik me blijven inzetten.
- We weten dat jij ook betrokken ben met de vluchtelingencrisis. Kan je beschrijven wat jij voor hen doet?
Ons principe is dat vluchtelingen zich moeten kunnen beroepen op de bijzondere vorm van bescherming die hen wordt verleend onder internationaal recht. De wereld telt vandaag tientallen miljoenen vluchtelingen die over de landsgrenzen heen zijn gevlucht. Van alle vluchtelingen komt een paar procent als asielzoeker naar Europa, ook naar België en Frankrijk. De manier waarop Frankrijk omgaat met de vluchtelingen die graag naar Groot- Brittanie willen is ronduit schrijnend en mensonwaardig.
Juist daarom zijn we al maandenlang bezig om de levensomstandigheden van die mensen in de kampen van Duinkerke, Saint-Omer, Tatinghem aan te kaarten. Met heel wat burgers zijn we er in geslaagd de desastreuze levensomstandigheden in het kamp van Duinkerke in beeld te brengen. We hebben lang gestreden voor betere omstandigheden voor de mensen die vastzaten in de modder. Sinds oktober 2015 bedelen we voeding en materiaal in de kampen. Wekelijks gingen we langs met tientallen vrijwilligers uit heel België. We hebben een sterke procedure ontwikkeld om vrijwel alle mensen in het kamp te bereiken. Daarbij deelden we het kamp op in verschillende sectoren, per sector werd een groep vrijwilligers aangesteld die dan met een rugzak vol voeding en materiaal het kamp in trok. Zo bereikten we mensen die door anderen niet of moeilijk werden bereikt (zwangere vrouwen, zieke mensen, fysiek zwakkere mensen, ouderen….).
Ook het lot van de mensen die strandden in Zeebrugge, trekken we ons aan.
Hoe er vanuit politiek oogpunt naar deze mensen wordt gekeken, tart alle verbeelding. Deze mensen worden gedegradeerd tot derderangsburgers en pervers genoeg gelinkt aan het toeristisch seizoen. Mensenrechten worden grofweg geschonden omwille van imago of commerciële doeleinden. Het gevolg is een ‘wegjaagbeleid’, eerder dan een oplossing aan te reiken vanuit humane overwegingen.
De hulp aan mensen op de vlucht ben ik vorig jaar gestart onder impuls van Sylvia Goderis en Nathalie Vanden Eeden van de groep Bredene met een hart voor vluchtelingen (een besloten groep te vinden op Facebook). Samen hebben we veel bereikt in het verbeteren van de levenscondities van de mensen.
Ondertussen startte ik samen met Sofie D’Hulster en Sarah Verhofstadt vzw Humain om ook op andere vlakken hulp te kunnen bieden aan mensen die leven in precaire omstandigheden. Daar waar de overheid faalt of tekort schiet, zullen we met de vzw in actie komen: humanitaire bijstand (of noodhulp verlenen), organisatie en coördinatie van hulpverlening, rapporteren en signaleren aan overheidsinstanties en als vierde pijler willen we een sensibiliserende rol vervullen.
- Wat is jouw mening over het feit dat vrijwilligers schuld hebben aan de groei van de jungle in Calais en Duinkerke?
We horen wel vaker dat de vrijwilligers de kampen ‘in stand zouden houden’, maar dat is heel erg kort door de bocht. Alsof mensen in vluchtelingenkampen blijven om
wille van een appel, een kom soep of een deken die ze krijgen. Mensen gaan niet maandenlang in de modder ploeteren voor dat klein stukje menselijkheid die ze geboden worden. Critici die dergelijke uitspraken doen, zijn zelden of nooit in contact geweest met vluchtelingen, laat staan dat ze in de kampen van Calais of Duinkerke zijn geweest.
De reden waarom zoveel mensen er verblijven is veel complexer en gaat samen met verwachtingen, met mensensmokkel, met financiële mogelijkheden van vluchtelingen, het gebrek aan veilige transportmogelijkheden over de landsgrenzen heen, maar in de eerste plaats met hun statuut als ‘illegaal’. Het statuut van illegaal wordt hen overigens door de lidstaten toegekend en niet door de vrijwilligers. Laten we dus blijven focussen op de ware oorzaak van de problemen.
Burgerinitiatieven en vrijwilligers gaan aan de slag omdat de overheid tekort schiet. Dat is een fenomeen dat overal in Europa het geval trouwens.
De kracht van die burgerinitiatieven is overigens héél groot. Er zijn ontzettend veel burgers die juist niet wegkijken en de mensen in de kampen juist niet aan hun lot overlaten.
Zolang overheden hun verplichtingen niet nakomen om mensen een menswaardige basisopvang aan te bieden en zolang de Europese leiders dit stilzwijgend laten gebeuren, zullen burgers zich blijven inzetten voor vluchtelingen.
- Wat na 22-03-2016? Door jouw ogen?
Ik kan niet genoeg benadrukken dat beleidsmakers ambitieuzer moeten zijn om samen te werken aan een samenleving die een plek moet zijn voor alle mensen. De ideologie van onze huidige regering lijkt doordrongen te zijn van vijandbeelden en angst. We moeten dus met zijn allen harder pleiten voor een humanere samenleving.
Deze regering zet in op repressieve maatregelen en pakt uit met spierballenpolitiek die de bevolking niet enkel angstig maakt, maar op die manier ook nog eens verdeeldheid wil veroorzaken tussen verschillende bevolkingsgroepen. Politici dragen een verpletterende verantwoordelijkheid in de beeldvorming van vluchtelingen, migranten en minderheidsgroepen in het algemeen. Vandaag is die uitsluitend negatief.
Met vzw HUMAIN zijn we waakzaam en alert om die beeldvorming van minderheden om te buigen.
Er moet harder geïnvesteerd worden in de kracht van kinderen en jongeren, daar geloof ik sterk in. Er moet bijvoorbeeld wel dringend geld vrijgemaakt worden voor gelijke onderwijskansen, een non-discriminatiebeleid met praktijktesten, investeren in positief jeugdwerk ipv besparing in het vrijetijdsaanbod voor maatschappelijk kwetsbare kinderen en jongeren, specifieke aandacht en ondersteuning voor mensen in armoede,…
Bedankt, Patrick voor jouw dit zeer inspirerend, constructief en kritisch interview.
*************************************
De meeste foto’s zijn met dank aan Patrick Legein (van zijn Facebook) en de prachtige foto’s met dank aan de fotograaf en ook vrijwilligster, Annelies Vanouplines.
Nieuwsbrief van de Multiculturele Adviesraad Oostende (MARO) 
Een dikke pluim voor Patrick en Sofie met wie ik enkele weekends kan mee lopen in het vluchtelingenkamp Duinkerken ze hebben er werkelijk hun ziel in gestoken.
LikeLike
We hebben meer mensen zoals hen nodig!
LikeLike